Yanaklarımdan Geçen Nehir

Yalan düşleri anlatırken dudakların
Nasıl kandım,
Mühürlü dermansızlığına...
İhanete uğrayan bir aşktı emanetin
Kuytu karanlığın intihar kokan gecelerinde...
Bir sesti seni benden iten
Bir öpüştü yaklaşım,
Biraz daha yaklaştım
Daha yakın oldun ecele olan korkusuzluğuma
Aldırışım yoktu aslında cesurdum!
Karla karışık yağmur sonrası gibiydi
Yüreğim...
Ve ben yine ‘sensiz kaldım’
Bir sessizlik acı bir damla
Bir nehir geçer oldu yanaklarımdan...
Ve gözlerim büyük okyanus
Her gün bir parça yok olan gülüşler...
Nasıl kandım kahpe susuşlarına
Kahretsin!
Yalan gözyaşlarına destancasına...

Oysa ihanete uğrayan bir aşktı
Emanetin,
Kuytu karanlığın intihar kokan
Gecelerinde...