Yanakları aldır yörük kızının

Yüzü ay gibi parlar gönlü şendir,
Yanakları aldır yörük kızının.
Saçları sırmadır sinesi bendir,
Dudakları baldır yörük kızının.

Sabah akşam mal ardına seğitir,
Sütü pişirip kazanda soğutur.
Saç böreği ile ayran dağıtır,
Eli açık boldur yörük kızının.

Su almaya gider elinde bakır,
Kızlar ile atışıp mani okur.
İlmik ilmik ıstarda halı dokur,
Marifeti eldir yörük kızının.

Birisini görse kenara kıylar,
Kara çadır içinde gönül eyler.
Sevdiğine iki kelam laf söyler,
Sözü uçan yeldir yörük kızının.

Yusuf onun gönlünde vardır iman,
Dünya içinde güzelliği yaman.
Birini sevip evlendiği zaman,
Ayrılığı saldır yörük kızının.