Yanak Şiiri - Ali İhsan Soyaslan

Mis kokular dökülmüş beyaz güllere
Beyaz güller dökülmüş al yanağına
Vurmasın kış günü ayaz güllere
Değmesin yağmurlar bal yanağına

Gözlerin uzak bir dağ manzarası
Yüreğimde özlemin kanlı yarası
Bu hicran gecesinde kömür karası
Şiirim dokunur gül yanağına

Ay parçası yüzünü güller kıskanır
Bağımda gülümsün bülbüller kıskanır
Ağır ağır esen yeller kıskanır
Dökülse zülfünden tel yanağına

Masmavi denizimsin sende boğuldum
Tohumda kaybettiğimi çiçekte buldum
Hazan esti bağıma açmadan soldum
Oldu gönül yana yana kül yanağına

Çalınmasa da şu toros elinde sazım
Gök kubbede kalacak bakidir sözüm
Yüreğine düşerse alevli közüm
Taşar gelir gözünden sel yanağına

Yanağında goncalar açılmış ancak
Kadrini bilmezsen hepsi solacak
Nefesim kesilip kalbim duracak
Dokunsa bir yabancı el yanağına

Kavuşturmaktır bizi Hakk'ın muradı
Aşkına yanan gönlüm hicrana kandı
Ayrılığın gecesi gözyaşımla ıslandı
Şimdi kara geceyi sil yanağına