ilk yasak adem’e
cennetin al meyvasına dokunamama
ve peşinden
yasaklar ordusu
ben yaşadıkça yasaklandım
yasaklandıkça yaşamım yaşlandı
ben olduğum sanıldı benim
ve ben
ben olduğumu sandım
kendime yasaklandım
yüzümde kıllarım uzadı
sakalım yüzüme yasaklandı
vurulup düşene uzandım
ellerim kendime yasaklandı
annem bana ağladı
ben anneme yasaklandım
ordunun içinde
bir neferim işte
be hey benim çocuklarım
be hey babalarım
ben doğurmadıysam sizi
siz kimi doğurdunuz
kaçıncı göbekten yasaklıyız biz bize
kim koyar yasaları
yasaklar hangi babamızın
çarşamba’yı sel almışsa
yağmurun hiç mi suçu yok
türkü söylemek neden yasak bana
adem elmayı çalsın dalından
ben türkü çalayım çarşamba’dan
eyy zebaniler
harlayın ateşi
yanacak yasaklar var
yılmaz YANARDAĞ
18 / 09 / 2008
Yılmaz YanardağKayıt Tarihi : 2.5.2009 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Yanardağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/02/yanacak-yasaklar-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!