Yanacak Adem... Şiiri - Fikret Turhan

Güneş..,
Yakıcıydı...
Kavurucuydu....
Yok ediciydi....

Güneş...,
Yeşile döndü...
Pembeye döndü...
Yemişe döndü...

Güneş..,
Ateş idi...
Dünya..,
Ateşten bir parça...

Ateş..,
Soğumaya başladı...
Üstünü küller kapladı...
Ama....
Ateş yina de..
Ateş idi....
Arada bir..
Kendini gösteriyordu...

Ateşin dışında...,
Küller toprağa...
Nemler sulara dönüşüyor...
Toprak nebatat ile
Sular hayvanat ile doluyordu...

Artık..
Zamanı gelmişti...
Bu ateşte yanacak...
Bir Adem gerkiyordu...