Külleri bile kalmadı eski yangınlarımın,
Soğudum,
Buz gibi oldu yalnızlıktan yüreğim,
Şikâyet etmemiştim hiç,
Ta ki…
Şimdi beni arkamdan sevdaya iten ne?
Her yanım ıssız, arkamda adsız kalabalıklar,
Böyle olmayacak, ama böyle olmalı,
Ben yalnız kalmalıyım, hiçbir şey yok ben de,
Yalnızlık çok ama çok…
Yine yanacağım bile bile, haberin yok…
Yerini bile unuttum eski yangınlarımın,
Katılaştım,
Acım neredeydi, nerem yanıyordu bilmiyorum,
Taş gibi oldu yalnızlıktan yüreğim,
Şikâyet etmemiştim hiç,
Ta ki…
Şimdi beni sevdaya çağıran ses de neyin nesi,
Her yanım sağır, arkamda adsız kahkahalar,
Böyle olmamalı, belki de asıl böyle olmalı,
Ben yalnız olmamalıyım, ya da öyle kalmalıyım,
Fazla bir şeyim yok benim
Yalnızlık çok ama çok,
Yine yanacağım bile bile, haberin yok…
Kayıt Tarihi : 3.11.2009 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/03/yanacagim-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!