Senin kimin var bu kara kışta
Ne kaldı elinde kırık bir şemsiyeden başka
Değer miydi uğruna ağladığın
Değer miydi yankılandı o duvarlar
Senin tenine yabancı kaldı kuşlar
Senin gözlerinde küçüldü dağlar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta