Tutuldum delice sana, tufanlar da yüreğim
Savruldum rüzgarınla oradan oraya
Yoruldum düşünmekten bana delice bakan gözleri!
Usandığım sen değildin, gözyaşlarım beni tüketti
Günlerde, gecelerde herşey sendi...
Özlemek bu denli acıtmamalıydı içimi, çünkü;
özlemek güzel bişeydi...
Bana kalan özlemini yana yakıla sevmekti
Büyüdün içimde tıpkı ana rahminde ki bir bebek gibi,
tekmeliyorsun ruhumu kasılıyor bedenim sen diye...
Sanki sana gebeydi ruhum besleniyordun içimde ki aşkla
Seni doğurdu ruhum, çığlık çığlığa inlemelerle.....
Bir bebekti aşk senden bana hediye
Büyütüyorum işte seni saf ve temiz benliğim de
benim adım melekti, senin tabirinle, ama;
melekler doğuramazdı ki dünya da!
Cismim mi değişmişti ki
Sen ben de katlanarak büyüyünce.
Adım değişti işte; ben seni dünyama getirince....
Şimdi adım aşkı doğuran kadın.... aşık olunan kadın
diye anılır oldu sayende....!
ama; ben sadece sana yandım, yakıldım bitmemecesine...
Kayıt Tarihi : 16.12.2007 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sözcüktü beni etkileyen ve yazmama sebep olan! aşkı doğuran kadın aşık olunan kadın diye hitap edilmişti bana ve etkilenmiştim bu sözden, bu sözleri düşünerek yazdığım cümlelerimdi bu satırlar....
TÜM YORUMLAR (1)