Yan Yana, Yana Yana Şiiri - Kemal Berk

Yan yana, yana yana oturduk
Suratlar azgın baktı, gönüller ayrı buruk
Yürekler ayrı öttü, göz ayrı döktü
İki laf etmeye fırsat bulmadık
Bülbül ayrı öttü, gül ayrı döktü
*
Göz görürken, küsler gibi yaşadık
Haneler zindan oldu, yürekler kaskatı
Ne ferman geldi dillere, nede derman dizlere
Fellik fellik kaçıp gizlendik, sevenlerden
Zehir kustuk, ta yürekten dostlara
Bilen ayrı öttü, bilmeyen ayrı döktü
*
Kendini alim sanan cahiller
Dilleri vurdukça, benzedi tenekeye
Suçlamak sanat olmuş, karası dilde
Değirmen taşı gibi oturur
Ne sohbete uyar, ne de edebe
Sevgisizler hep öttü, sevgili gözden döktü
*
Niye bize yan baktın, söyle senin derdin ne?
Çöplüğümde öterken, havaların kime ne?
Havasından geçilmez, el atarsa beline
Zalimler meydanlarda gezer, ölen yerin dibinde
Katilin silah öttü, masumlar canı döktü
*
Bir zamanlar tek candık, candan canan olurduk
Nefesler ayrı amma, tek bir ruhta hep can bulduk
Bir cana diken batsa, birlikte çare olduk
Damarlar da kan diye, sevdalar taşıyarak
Yürekler hep aynı öttü, diller sevgiler döktü

Kemal'eren Kemal Berk
24.5.2021