Yan Ulan Yeşil Şiiri - Şahin Karadağ 1

Bu akşam misafirliğe gittik.
Bir tanıdığa çay içmeye.
Akşam saatinde yola çıktık,
Lara yolunda trafiğe takıldık.
Sinirler gergin, ilerlemeyen trafiğe.
Bir tali yoldan sağa saptık.
Bacanak uyanık, rahat bir nefes aldık.
***
Ne gezer!
Yolun sonu çıkmaza girdi,
Dönüp dolaşıp bilinmeze girdi.
Karanlıkta evin yerini de şaşırmadı mı?
Birinde aynı kavşağa iki kez girdi.
Birinde inip söylenerek sigara içti.
Her kes sıkılmış, sinirler gergin.
Durduk o an bir kavşakta,
Araba kırmızı ışıkta.
***
Biri sık sık söyleniyor.
Bir saattir ne yapirsen Ömer?
Milleti ordan oraya dolaştırir durirsen.
Telefon et düzgün öğren adresi bele neydirsen?
Bacanak sinirlendi o an,
Sene ne olir? Arabayi süren ben, dolaşan ben.
Sen gışın yolda yanımda olsan bene gaza yaptırırdın.
Trafik ışığına baktı, hıncını ışıktan aldı;
Lambaya hışımla bağırdı:
Yan ulan yeşil! ..
Geri dönüp bir tur daha atacağam.
Hakikaten dönüp bir tur daha attı.
***
Bir dizi telefondan sonra,
Buluşma yerine vardık neden sonra.
Rahat bir nefes aldı ve dedi:
“ben bir daha telefon edirem”
Sarıldı hemen telefona;
“Erol Abi ben burada seni beklir, cıgarami yahirem".

Şahin KARADAĞ (26.04.2012)