"YAN PENCEREDEKİ KADIN"
Sen hâlâ aklımdasın, bil isterim,
Her gün gözlerim seni arıyor,
Seni soruyor,seni düşünüyor
Adımların yankılanıyor taş kaldırımlarda.
Kalbim hızlanıyor seni gördüğüm anda
Hatırlıyor musun o yaz akşamlarını?
Mahalle sessiz,sadece bizim adımlarımız konuşurdu,
Sokak lambasının altında uzanan gölgen.
Benim içimde usul usul büyüyen bir sıcaklığa dönüşürdü,
Adını koyamadığım ama her nefeste çoğalan.
Bazen seninle aynı yöne bakmak yetiyordu bana
Kelimeye gerek yoktu gözlerimiz konuşuyordu.
Şimdi yollarımız ayrı düşmüş olabilir,
Ama bil ki aşkımızın izi hâlâ benim içimde
Yıllar geçse,şehirler değişse,o ilk bakışın, o ilk gülüşün
Ve o gizli anılar hep benimle
Üzülme canım, üzülme…
Hayat nereye savurursa savursun,
Benim içimde sana dair yumuşacık bir yer var
Seni çok seviyorum,gül hep çünkü gülüşün dünyamı aydınlatıyor.
Bazen hayal ediyorum,belki bir gün yollarımız tekrar kesişir,
Belki o gün sadece bir selamlaşırız,belki bir kahve içeriz,
Ama bil ki ben seni hep böyle hatırlıyacağım
Sevgiyle,özlemle,gülüşünle ve gözlerinin ışığıyla.
Seninle yaşadığım küçük anlar,bir fincan çayın kokusu,
Market dönüşünde yağmur damlaları,
Apartman merdivenindeki koşuşturman
Hepsi unutulmaz,hepsi benim için birer hazine.
Ve eğer o anılardan biri sana beni hatırlatırsa
Lütfen gül,
Çünkü gülüşün,kalbimdeki bütün karanlığı aydınlatıyor.
Sana söz veriyorum,nereye gidersen git,
Kalbimdeki köşen hâlâ senin için ayrıdır,
Seni seven yan penceredeki kadın.
16.09.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 16.9.2025 19:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!