Sen yan odada
ben kapında,
çalmaya demir kapını
yüzüm yoktur.
Sen yan odada
üşürüm be yarenim,
soğuk olur
güzden kalanı
gözyaşlarının.
Sen yan odada
ağlamak;
mevsiminde değilse
hicri figandır
yazan kitaplarda.
Sen yan odada,
sineme demiyle
eşlik etse
ne çıkardı ki
yüreğin.
Sen yan odada
düşler düşüncelerde,
çalınır demir kapı
cesaret yoktur
çalanlar arasında.
Sen yan odada
el atsam
iki kulaç,
soluğu derimde
güze bırakılan
saçların.
Sen yan odada,
demir kapı ve ben
ne çalınırız
ne açılırız
ne de ilişebiliriz
yanıbaşına.
Sen yan odada,
sevmekte durduğun
karakışım boranım
tozkoparanım.
Geçmez sandığın
günler geçti,
bitmez sandığın
yollar bitti
biz olduk
terki diyarı aşkın.
Sen yan odada,
ne zemheride yakılan
ne cehennem külünde sönen
bihteri ömrün.,
yan odada;
rivayet ki
duyulmaz görülmez ve bilinmez
hakikati durur
senelerdir,
ne deli
sevdiklerimin...
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanel Canayak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/28/yan-oda-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!