Yan Mahalle Şiiri - Kudret Kobal

bizim mahallede geçti hayatım
yan mahalle çok uzaktı bana
taa ki birini sevene
taa ki aşkın ağına düşene kadar

çok yalvardım anneme
yan mahalleye taşınalım diye
annem aşktan anlamaz sanırdım
taa ki gözlerinde yaş görene kadar

onunda bir yan mahallesi varmış
sonradan anlattı annem
geçtiğini sanırmış
unuttum dermiş insan
taa ki başka şehire taşınana kadar

denizmiş dağmış tepeymiş
bahçeli bahçesizmiş
umrunda olmazmış
sadece uyunmazmış
ay odana düşene
taa ki sokak lambası sönene kadar

taa ki birini sevene
taa ki aşkın ağına düşene kadar

laz bakkal kürt bakkal olsada
fırındaki ekmekler aynı olmasada
mahallenin köpeği
çomar değil paşa olsa da
hiç bir şey umrunda olmazmış
taa ki bir serçe pencerene konana kadar

taa ki birini sevene
taa ki aşkın ağına düşene kadar

misketleri topaçları
erik dallarını kirazları
unuturmuşta
yan mahalleyi hep
sol cebinde taşırmış insan
taa ki ölene kadar