Yan lız Şiiri - Doğukan Erdinç

Bende isterdim sıcacık köşemde şiirler yazmak.
Buğulu camları silip uzaklara dalmak.
Öyle ya. Güzel şiir yazma derdim olsun.
Birileri eleştirsin birileri alkışlasin.
Sonra sıcacık yatağima uzanayım.

Köşeden çöpleri toplasın çöpçü amca.
Gece yarısı uzaklara dalayım.
Hayallerim olsun üşümeyen.
Bir el dokunsun boynuma.
Biliyorum haketmiyorum.

Önce sözler vardı diyor yohanna ya göre incil.
Sonra yalnızlık oldu.
Oysa önce yalnızlık vardı.
Yalnızlık sözleri doğurdu.
Sonra içime içime işledi soğuk yalnızlık.
Sonra bir şeyleri sessizce alıp götürdü benden.
Sonra daha çok yazdı ellerim çaresizce.
Sonra yalnızlık dövdü gözyaşlarımi.
Sonra zaman esir aldı beni.
Saniyelere doldu yalnızlığim.
Çoktan her şey dayanılmaz oldu.
Çoktan tükendi yaşanmışlığım.

Bir yerlerde benim gibi hissediyorsan.
Camda yalnızlığı gör derinde.
Kulakları çınlasın mısraların.

Bazen yalnız olmak var hiç bir şey yokken.
Bazen yalnız olmak var her şeyin üstüne.