aldırma gönül
başkasının toprağına
düşen cemreden
sana bahar gelmez!
sen kendi ateşinle
eriteceksin
dağlarında biriken karları.
bu sebepten
yan gönül, yan ki;
kavrulsun ayazlar
sular yürüsün
taze çiçeklerine.
sen, yalnızlığı
bahara çevirmeyi de
bilirsin.
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!