Yan Duvar Şiiri - Ali Tekmil

Söz, seni surlarımın dibine dikeceğim
Tahtırevan tohumu
Çoktan seçmeli değil mi yaşam
Buz ve bizimkiler
Öteye geçtik

Bir iklimi nasıl uç edersin
Sen, sırra kadem sifilis
Öteki aynaları boş çektim
Son düzlükte seke seke Sisifos

Şimdi sus üçe kadar şeşi beş
Alt yanaklarımızı hoyrata savuralım
Böğrümüze ıki üssü dört binsin
Yelemizde yorgan döşek küheylan
Bir fakire el-dorado duralım

Biliyorsun çağ içinde selvi büğrü lağım çiçeği
Elinde de dört boyutlu yalan zamanı
Yürür içimizden gel bahar olur
Son sözümü kıç cebine pulladım
Güz dudaklarıyla kuşlarımın arası

Falıma ferman çıktı kabulüm
Suçlarımı imdata yatıracağım
Bundan sonra saksı duvar takvim çiçeği
Ömür örgülü
Ve tek çekerli bir yastık kıvrılıp kocadığıım
A benim kendi külüm
Değil mi ki terki sever Fukuşima
Koyver gidelim

Burada neden durduğumu şimdi anladım:
Ayaklarıma uçmayı öğretiyorum.

Ali Tekmil / Yan duvar.