Yan- Ar-dağ Şiiri - Zümrüdü Anka

Ben bir yanardağım , küllerinin altında volkanlar biriktiririm.
Yeri gelir bir dağ olurum , eteğimdeki taşları dökerim.
Kimi zaman bir Zümrüdü Anka Kuşu olurum , küllerinden yeniden doğarım.
Kumrunun eşine olan sadakatini alırım önüme.
Karganın gözlerini oyduğu yavruyum belli belirsiz.
Bir akarsuyum , yatağını bulamayan.
Bir dereyim şarıl şarıl çağlayamayan.
Birgün güneş olurum , aydınlanırım.
Birgün karanlık olur kaybolurum sessizliğinde gecenin.
Ben en çok bir devrik cümleyim, olanlardan habersiz.