Yağmurda aşk var Şiiri - Tuğba Gündüz

YAĞMURDA AŞK VAR

Bir yağmur damlası olmak isterdim
Saçlarına düşüp okşar gibi süzülmek
Teninde var olup dudaklarına dokunmak
Dudaklarındaki her bir damla ile yanmak
İçtiğin sigara olup her zerreni
Hissetmek isterdim…
Dudaklarının her bir damlasıyla ıslat beni
Seni öperken saçlarını okşamak
İncecik belini kollarımın arasında
Kaybetmek isterdim…
Dokunduğun papatyaların yapraklarındaki
Toz olmak isterdim her dokunuşunda
Parmaklarının ucunda yeniden ateş olup
Mührünü parmaklarına bırakmak isterdim…
Ah bir bilsen nasıl seninle ateş bu beden
Harlamak kül olmak teninin her zerresini
Hissedip dokunmak isterdim…
Ayak parmaklarında yok olmak
Bedenini hissettikçe kül olmak isterdim…
Her yağan yağmurda yeniden sana
Kavuşmak isterdim…
Yeniden yanmak için
Yanan aşka susayan biriyim
Ateşinde yak beni yüreğine sar beni
Akşam batan güneşim ol
Yüreğinde uyut beni…

Gecemdeki ayın ucunda kor ateşler var sanki
Sensiz kalışlarımda bedenime damlıyor
Seni hatırlatıyor… Sanki
Ben sende kaybolmak isterdim
İçtiğin su olup her yudumda
Seni yakmak, hapsolmak…
Terinle yeniden bedeninde süzülmek
Tenimin ıslaklığı ile gecenin siyahında
Yakmak isterdim bir sigara,
Bir kadeh şarap İçmek isterdim…
Gül yapraklarını şaraba batırıp dudaklarına
Sürüp tekrar tekrar içmek isterdim
Gözündeki pınar olmak isterdim
Yere düşmesin…
Düşen yeri kalbim olsun,
Aşkımın kor filizleri sulansın
Gülünce gamzene konan
Kelebek olmak isterdim…
Ben senin her zerrene kurban olurum
Yüreğini öptüğüm kadın
Dudağındaki bir damla şarapla yanmak
İsterdim gecenin siyahında bir ömür…