Her ân aynı güneş doğar, aynı hüzünle gün açar,
Aynı otobüs geçer yine, aynı yüzlerle dolup taşar.
Aynı şoför sürer yolu, aynı bakışla yol açar,
Ne ümit var ne bir heves, tükenmiş ömrüm sancılar.
Belkiler içinde geçer, solgun ömrümün her ânı,
Akşam olur, yine donar, aynı gecenin harmânı.
Aynı hava, aynı duvar, aynı sofranın unvanı,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta