Geçer mi gönlümdeki daraltı hüznü,
Boşalır mı aniden
Bulutlar bile yağmurunu tüketmezken.
Benim gözlerimin damlaları kurur mu bir gün.
Nefes bile tükeniyor bedeni toprak çağırınca
Benim gönlümdeki sancısı tükenmek bilmiyor…
Yüreğimin sevgi bağı artık boz kır kayalıklarla doldu
Her yürekten damla, damla sevgi beklerken,
Sancılı sağanaklar yağıyor yüreğime.
Yeşermeye başlarken dalım bir anda,
Ayaz vurup donup kalıyor tomurcuklarım.
Şimdi iki mevsim arasında sıkışmış ruhum,
Ne baharı yaşaya biliyor nede kışından geçebiliyor
Umut yelkenlerim delik teşik..
Boranlar sürmüyor beni hayat yokuşundan..
Kırık dökük hayaller umutlarla yüklü sandalımı! ,,
Limanlardan kopan halatım tutunacak bir kanca bulamıyor..
Günlerim bile gecelerimin gölgesinde,
Nehirlerin gölgesinde umut yelkenimi yamar dururum…
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
