Yamar Dururum Şiiri - Zennehar Yılmaz

Geçer mi gönlümdeki daraltı hüznü, Boşalır mı aniden Bulutlar bile yağmurunu tüketmezken. Benim gözlerimin damlaları kurur mu bir gün. Nefes bile tükeniyor bedeni toprak çağırınca Benim gönlümdeki sancısı tükenmek bilmiyor… Yüreğimin sevgi bağı artık boz kır kayalıklarla doldu Her yürekten damla, damla sevgi beklerken, Sancılı sağanaklar yağıyor yüreğime. Yeşermeye başlarken dalım bir anda, Ayaz vurup donup kalıyor tomurcuklarım. Şimdi iki mevsim arasında sıkışmış ruhum, Ne baharı yaşaya biliyor nede kışından geçebiliyor Umut yelkenlerim delik teşik.. Boranlar sürmüyor beni hayat yokuşundan.. Kırık dökük hayaller umutlarla yüklü sandalımı! ,, Limanlardan kopan halatım tutunacak bir kanca bulamıyor.. Günlerim bile gecelerimin gölgesinde, Nehirlerin gölgesinde umut yelkenimi yamar dururum…