Yamanlar’da Kalan Zaman Şiiri - Hüdai Ülker

Seninle çıkmamıştık o dağın zirvesine
yanlış hatırlıyorsun diyemem
belki taşlı yollardan geçip zirveler gördün
telaşlı kuşların ardına takılıp
sağır rüzgarların peşi sıra
körfezi en yüksekten görmek isteyen sendin
aşkın denizden yüksekliği önemliydi sence
dağların denize düşmekliği değil
ama etekleri de güzeldi o toprakların
zaten oradaydık buğulu ikindide
ikiydi Küçük Yamanlar’da
saçları dağınık çamların tuzlanmıştı kirpikleri
lale, papatya ve kırlangıçlar, sonra tren düdükleri
zirveyi istiyordun, çıktın mı bilemem
veda öncesi bir ikindi vaktinde
aşağıdan duyulan tren tıkırtıları
Yamanlar kıyısına bir rüzgar vurur
çiğ taneleri çamlardan süzülür
zaman durur
ve kaybolur hayaller.