Yaman Karaca Şiirleri - Şair Yaman Karaca

Yol Ver Gitsin

Canın ne kadar yanarsa yansın,
Yol ver gitsin seni üzene.
Sevdiğinmiş, akrabanmış düşünme.
Seni anlamayana kendini dayatma boşuna.

Adam dediğin, sevdiği vakit
Öyle sevdiğinden fazla bir şey beklemez.
Verdiği değerin kıymetini bil, yeter.
Savaşır, çalışır, yoktan var eder,
Deli gibi mücadele eder hayata karşı o adam.

Affedemeyeceğim çok şey var hayatımda…

Görmezden geldiğim
Ama asla unutamayacağım,
İki dünya bir araya gelse
Affedemeyeceğim çok şey var…

Kaç gece oldu seni yüreğimden kovalı?
Gözlerine yüz çevireli kaç zaman oldu?
Neden gitmiyorsun aklımdan?
Sürgüne yazalı kalbim seni, kaç zaman oldu?
Neden direniyorsun hala rüyalarımda?

Aldanma bu sessizliğe,
Ne fırtınalar gördü bu yürek,
Ne yollar bekledi bu gözler,
Ne umutlar parçalandı içimde,
Gecenin karanlığına ne hayaller gömüldü…
Aldanma gülüşlerime, onlar da yalan!

Aldanmışız be canım, aldanmışız.
Ne yazık ki kanmışız yalancılara,
Aldanmışız görüntüye, güzel sözlere…
Gerçeklerden uzak yaşamışız,
Boş hayallerin o süslü yollarına düşmüşüz…
Umut dünyasında ne derin uykulara dalmışız,

Hani başına bir şey geldiğinde
Ya da birini kaybettiğinde
Alışırsın, zamanla alışırsın derler ya…
Aslında çok doğru bir söz…
Hayatındaki birçok şeye alışıyorsun.
Alışıyorsun evet, alışıyorsun.

Alışıyoruz Zamanla

Neyi öğrenmedik,
Neye maruz kalmadık şu hayatta?
Hangi korkumuzla yüzleşmedik, kimi kaybetmedik?
Feleğin çarkından geçmediğimiz gün mü,

Anlatamadım…

Artık her şey geride kaldı,
Olan oldu, yaşanan geçmişte kaldı.
Benim kimseyle bir derdim,
Alıp veremediğim bir şey yok dedim.

Bana neden ağlarsın derler.
Gülecek bir nedenim yok,
Nereden bilecekler?

******