Yaman Ayrılık Şiiri - Ayten Özgün

Ne kadar zor bilirmisin nereden bileceksin ki
Bu kadar yakınken ulaşamamak sana
Nefesini hissederken öpüşlerine hasret kalmak
Bil ki fırtınalar kopacak bu sevdanın sonunda

Ayrılık rüzgarıyla denizler kabardı
Martıların çığlıkları gökleri yardı
Öyle bir yaktın ki kalbimi olmaz bundan beteri
Bir alev sardı birden içimde ki hisleri

Gittiğin günden beri dinmedi hiç ahlarım
İsmini her anışta süzülür göz yaşlarım
Nasıl tarif edeyim bilmem ki hicranımı
Anlatması çok zor kalbimin hüsranını

Tükendi mevsimler ne bahar kaldı ne yaz
Saçlarıma ak düştü oldu bembeyaz
Sana olan sevgim hasretim tükenmedi
Söyle sevgili söyle bu ayrılık nedendi

Ayrılığın acısını kalbimde duya duya
Başımda saç kalmadı saçlarım yola yola
Ağlasam neye yarar bakıp bakıp yollara
Anladım ki gittin sen asla dönmeyeceksin

Madem sevmeyecektin umut vermeyecektin
Seher yeli gibi gönlüme esmeyecektin
Selamsız sabahsız çekip gitmeyecektin
Seven kalbim incindi sakın dönme geriye