Yaman Ayrılık Şiiri - Erdal Yıldırım

Sevgilim dağları aştım da geldim
Koştum da yerlere düştüm de geldim
Bu nasıl bir işmiş şaştım da geldim
Ayrılık ayrılık yaman ayrılık

Sonumuz böyle mi oluyor bizim
Yolunda yoruldum yaralı dizim
Kâr etmiyor sana niyazım sözüm
Ayrılık ayrılık yaman ayrılık

Şurada bir garip çökmüş ağlıyor
Gözünden özünü dökmüş ağlıyor
Feleğin ipini sökmüş ağlıyor
Ayrılık ayrılık yaman ayrılık

Rüzgarlar uçurmuş her bir dalını
Denizler yutuyor kırık salını
Bekleme gelemez bu erdalını
Ayrılık ayrılık yaman ayrılık...