Yamalı Mısralar Şiiri - Özdemir Aydın 2

Özgür düşler biriktirdim kar güneşi gözüyle,
Üşümüş şiirlerle,
Vurulmuş kuş inancıyla...
Felçli cümleler serabında,
Karanlık bir tümseğin cerahatinde,
Gözüme tüküren uykunun iltihabinda...
İhtişamına inandığım,
Bağrında gezindiğim,
Dolup dolup yağdığım,
Ateş tadında sözler bırakıp gidiyorum...

Kesiklerine sığındığım bir dizelik umuttu beklediğim, kurşun demlere gebe...
Karlı dağlar yolumu kesti, vayy doymayasın kışına...
Ben bir defolu nehrin dizlerinde can verdim,
Soğukta ürperen aylak aklar saçıma yağarken...
Hergün farklı intihar mektupları,
Hergün farklı bıçak kesiği söz kopuklukları,
.......ve kesikler içinde kırık omurga kemikleri...
Ben aşkın en afillisini yaşadım,
En âlâ çiçekler kokladım,
Kalbime yenildiğim gecelerde nasırlı yazılar yazdım...
Yaktığım sigara dumanında kaybolup gidiyorum...

Ben beni, benden sonra temiz bir yüz kalsın diye vicanımdan kestim...
Eynimde yanık yüzlü fıkralar,
Cebimde yamalı mısralar,
Sesimin nemli kafesinde dinmeyen hıçkırıklar,
Yüreğimi yanıma aldım, arkamdan narin hatıralar bırakıp gidiyorum...