Yamalı Hayat Şiiri - Hatice Kürklü

Yenilgileri sevemedim hiç
İsyankâr yanım ağır bastı hep
Gitmeleri de sevemedim hiç
Günaşırı karanlık tüneller hep
Ama bir gün bakacaksın
Ben yokum
Küllerini toplamış doludizgin gidiyorum
Sokaklar ıssız ve sessiz
Yağmur bizsizliğe yağıyor
Sahipsiz kalmış kahkaha kuşları
Gözlerin gibi, sözlerin gibi
Şarkılarda susar
Şiirlere acı bulaşır
Güneş bile ısıtamaz içini
Eylül yitirir kimliğini
Çaresiz,
Yapraklarını döker hazan bahçelerine
Oysa biz şiir sağardık düşlerimizden
İki çakıl taşıydık
Çöllerde serap, keramettik biz
Bölüşürdük saatleri
Dilimizde yemlerdik sözcükleri
Rüyalarda buluşurduk
Sen akşamdın ben sabah
Gündoğumu, gün batımıydık biz
Hayatın piyangosuyduk kampanalar çaldıran
Köktük, sarmaldık dal budak salan
Türküsüydük ceylan gezen dağların
Zeytin ağacıydık yaprağını hiç dökmeyen
Yoksa yoksa
Yaması mıydık zamanın
Sahi
Biz hiç biz olduk mu?

Hatice Kürklü