Korkuyorum kendimden karabasan misali
Çökmüş vücuduma bin leş ölüsü gibi
Ufkum daralır oldu, tutuklu düşünceler
Uçmak istiyor şimdi yamaçsız paraşütler
Zelzele oldu sanki birden sağıma baktım
Daha sonra soluma, meğer afallamışım
Hepten zamana daldım, ayak olmuş süpürmüş
Ömrümü an be an kendine köle görmüş
Dilimde tüy bitti, sigaramda ise kül
Ağaç kuru iken eğildi, elimde kurumuş gül
Hekim çare yok dedi, ölümü bekler ömür
Ezdiler beni tek tek, yerdeyim eski bir çûl
Kayıt Tarihi : 2.8.2022 03:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!