yetsin artık yalvarman kalbim aşka kapalı
geçmişin gelmesini kolay mı sanıyorsun
bir kez kalp kırılınca yollar olur sapalı
sen yok yere insanı ateşe banıyorsun
bir kabul görsen bile bırak kendi haline
yakıp geçti çoktan aşk ben tazelerim deme
duyguna sahip olda binme yaban dalına
sahip ol nefsine ki haram bir lokma yeme
yürekte kan toplama sevgin hiç eksilmesin
görüp alamadığın kalpte yeşersin her dem
berrak kalsın hep gönlün hak ihlasın silmesin
sönmüş olan bu kalbi kime koyup da gidem
bırak beni sen bana kibrine kanma sakın
fani bu alemde de gördüğün sana yetsin
güvenme bu hayata dünyanın sonu yakın
sakın kanma nefsine hak yolunda ebetsin
kalırsan sen çaresiz çırpındıkça batarsın
köz düşer bedenine ateş sarar paçanı
Kahra kucak açarsan çulun bile satarsın
hak olan mezarından hiç gördün mü kaçanı
dönde geriye bir bak ne ektin ne biçersin
eğer hikmet ararsan hakka dön gül yüzünü
kurtuluşu görmek için imtahandan geçersin
hep günahtan kaçarak sevaba sok özünü
ahte vefa borcumdur çıkmaz bu kul sözünden
var da git sen oyalan bana bir rabbim yeter
bu alem senin olsun ayrılmam hak izinden
kalbi temiz tutmazsam sonra olurum beter
(07.07.2015) AZAP…
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 17.7.2015 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!