Yalvarış Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

terkettimse fotoğraflardaki eski yüzümü
yenisine hayran oluşuma yorulmamalı asla.
her akşam bir masal kiralıyorum gönlümce,
midas’ın kulaklarını keseceğim kör bir makasla.

beşikler unutmuşsa beni bir suçlayan mı var?
gölgem boyumu sündüre sündüre büyüyor hep.
isa’dan önce yapışmış ceketime bu çamurlar,
başımda -ikibin yüz modeli- uzayın gönderdiği kep.

karanlıklar çoğaldıkça artıyor aydınlık korkularım,
yitirdiğim sıcaklık saç tellerimden yellere dağılan un.
biri benden çıkıp çıkıp giderken bilinmez bir yerlere,
beni sadece bana değil, gidip bazen de ona sorun.

ağlamadan önce sesimi onarıma göndereceğim.
eskicilere hibe ettim elbiselerimin büyüklerini.
sarıl bana, sev beni, okşa beni, öp beni anneciğim,
yalvarırım canım annem, yeniden küçült beni.