Yalvarış Şiiri - Ebubekir Mücevher

Gece,karanlığın neden perde perde
Çare yokmu bilinmez derde
Azraille buluşma saat kaçta nerede
Çok göz yaşı döktüm dünyada, acaba sonum ne ahirette...

Geceye yoldaş oldu bazen gözyaşlarım
Bazen serseri ayyaşlara rastlarım
Onlara baktıkça hesap yok sanarım
Çok eğlendiler bu dünyada, acaba sonları ne ahirette..

Gece bendi,ben geceydim
Yıldızlar çözemediğim bilmeceydi
Gözyaşlarım,yıldızların efkarını yıkarken
Bir köşede ben usul usul ağlarken..
Düşünüyordum,acaba sonum ne olacak ahirette..

Gece ile birlikte düşüncelerim yanıyordu...
Tüm düşünceler bir noktada toplanıyordu...
Zifiri karanlıklardan bir nokta kadar ışık yanıyordu..
Bütün karmakarışık kavramlar aydınlanıyordu..
Rahmetini umarak,gece kadar karanlık yüzüyle.. bu garip yalvarıyordu..