Tok gözlü biriyim böyle kalacam,
Mal canlı divane belleme beni.
Yaşadıkça hep böyle olacam,
El alem içinde külleme beni.
Bir vefa görmedim elin beyinden,
Izdırapla taştım dünya selinden.
Sinem yara ise kader elinden,
Yetimim küçükten dilleme beni.
İyilik bulsan ummadığın yerden,
Şaşırma insanlıktır sorma neden.
Dalmışım dünyama uzak dur benden,
Tek ihsan istemem elleme beni.
Bilirim kendimi yüksek uçmadım,
Derdin içinde neşeyi ölçmedim.
Belki üzer sizi derdim açmadım,
Sor derdim ortağı kaleme beni.
Boş olur emeklerin hırs davanda,
Tacı tahtı tüm serveti yalanda.
İstemem dahasın kalsın cihanda,
Bırakın baş başa çileme beni.
KUL DAMAD’ım Hakk’a perde geremem,
Cennet varken cehenneme giremem.
Bir Fatiha yeter fazla istemem,
Yattığım kabirde gülleme beni.
Kayıt Tarihi : 31.1.2013 10:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!