Yalvaran dil de… Şiiri - Mustafa Cilasun

Kalsam yüreğimin sızısıyla her daim
Kan gelse de gözlerimden bizar olma
Sen bir fincan çayınla, kemanın nazında
Seyreyle yaptığın resimlerde ki her anını

Ben susuz kalayım, sev dağınla solayım
Çatlasın dudaklarım, kurusun şu dillerim
Kırılsın kalem tutan ellerim, ister delireyim
Sen bizar olma, bana asla aldırma bir sefilim

Açtım bir kez yüreği mi, müebbetti yaşattın
Hücrelerin en katmerlisini uzaktan anlattın
Bir divaneydim, aşkın delisi oldum kaldım
Sensizliğin hançerinde bana buhranı yaşattın

Dilediğinlesin, hatta en önemlisi kendinlesin
Sen sana yetersin benim gibi bir aciz değilsin
Sevdayı bilensin, aşkı tanıyansın pas vermezsin
Sen yüreğinde sakladığınlasın, anıların hazzındasın

Haklısın ne yapacaksın bilinmeyen bir divaneyle
Hani kim kaybetmiş ki aşk değil mi sana amade
Yalvaran dil de, yanan gönül de kim bilir nerede
Kendinle kalansın, sırlarıyla yaşayansın bir aşksın