Yalvaç.yy Şiiri - Sedat Kocabey

Görmeyen ne bilsin görenlere sor,
Her taşı sanki bir altın külçesi,
Ömrünü buraya verenlere sor,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Pazartesi Pazar kurulur burada,
Yoğurt kaymak için durulur burada,
Kızlar oğlanlara vurulur burada,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Çiçekler ağaçta döner elmaya,
Birkaç ay içinde başlar olmaya,
Her yerden gelirler satın almaya,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Haziran başında allanır kiraz,
Temmuzun sonunda ballanır kiraz,
Nazlı gelin gibi sallanır kiraz,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Çınarın altında çayın sefası,
Keyifle içilir her bir defası,
Köylünün köylüye sonsuz vefası,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Antokya tarihe ışık olmuştur,
Nice uluslara beşik olmuştur,
Gören gönül vermiş âşık olmuştur,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Su kemerlerinden sular taşınmış,
Zamanla yorulmuş hayli aşınmış,
Çilesi zahmeti gör ki kışınmış,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Hisar ardı yolu masır’a gider,
Sürüsü olanlar burada güder,
Çoban kavalıyla yarenlik eder,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Su çıkanın suyu şifadır derde,
Ömrünüz çoğalır artar bu yerde,
Böyle bir güzellik söyleyin nerde,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Her sene dostların buluştuğu yer,
Çoluğun çocuğun doluştuğu yer,
Bütün anıların oluştuğu yer,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.

Kocabey’im aslım soyum burada,
Bereket burada doyum burada,
Değişti düşünce huyum burada,
Yalvaç Isparta’mın şirin ilçesi.