Yalvaç Otobüsleri C Şiiri - İbrahim Çelikli

“-otoposta kırk-elli ğişi varıdık
O, guca(ğı) nda çocuğuynan hanımı höyle,
biz yengenine enkirde yan yanaydık
ölşmek ğibi olmasın emme
Kötürnek belini aşıvıdık
öğümüzde ak bi taksi,
taksiyi gurtarıvıramadık
gözümüzü hasdane de aşdık”

“-Allah muhafaza”
“-n’olurdu sollamasa”
çok geçmeden ortalığı ufak-tefek adamın
beş-altı yaşlarındaki
yaramaz çocuğunun murailiği
yok ablası gülmüş,
yok annesi bakmış
yok çocuk püskevit istermiş
“-çatman endekine uvanıvırı şindi”

çocuk illa olmadık bir şey isteyecek
verilen her şeyi geri çevirecek
olmadı yan taraftaki adama tükürmek,
olmadı öbürüne vurmak, çekiştirmek
çöp kutularını devirmek
avazı çıktığı kadar bağırıp etrafı rahatsız edecek

şoför “-ülen çocuk kendiyin olacak
dutacan ayaklarında yere çarpı-çarpıvıcan
sen önce çocuğunun hakkından gel a döyüs,
bu haralda trafik polisi, zabıta, bekçi
ya da çavış filen olmalı,
iştimaya sok bizi oldu-olacak
yau…. herif gakmış iresmen bizi hizaya sokacak”

“-bunun böylesi geli bizi iştimaya tabi dutar
gık edemez evde garıya
len ben tesgireyi alalı on küsür sene olmuş, buba
get şurdan nalet,
bunun böylesi adamı günaha sokar”
“-a(ğ) layınca uvanıvırıyo amcası da”