Cumartesi günleri,
eski bir ‘kaptı-kaçtı’dan
ve oldukça yüksek volümlü müziğin arkasından,
hoparlörde inadına sevimsiz bir sesle
günün filmi duyurulurdu,
ve her film;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bir geçmişin yeniden yaşanması bu olsa gerek. Nostalji: geçmişte özlenen günlere dönme istemi.şiirde bütün bu yaşamı ayrıntılarıyla değil kalıcılığıyla yaşıyoruz. Şair,işin can alıcı yerini bulmuş,şiirin o keskin dizeleriyle giriyor yüreğimize. Başlıyor içimizde yaşanan o tatlı ama asla dönmeyecek ve şimdikiler tarafından asla bilinmeyecek anları kanatmaya.Kendi özlemine bizi de çekip götürüyor. Kendi köylü kültürüyle aldığı şehirli kültürünün kurnazlığı ve şairliğin inceliği birleşirse işte böyle yüreğimizi duygu bulutlarına saşlan şiirler oluşuyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta