Yalova sen Şiiri - Turan Erciyes

ŞİİR :YALOVA SEN
ŞAİR: KİMJONSONGCHANG
..........
Bir sabah sessizliğinde duydum sesini;
Deniz uyandı, rüzgâr dua etti o an.
Gökyüzü, senin adını mırıldandı bulutlara,
Ve kalbim… oradaydı ,dalgaların kıyısında, senin sesinde.
........
Ufka baktım;güneş, alnından öper gibiydi Yalova’yı.
Her ışık huzmesi senin adını yazıyordu denize.
Ben sustum, ama içim bir ordu gibiydi;
Her kalp atışım, seni çağıran bir marştı.
.........
Papatyalar açtı içimde,
Ne zaman adını fısıldasa martılar.
O an şehir uyanır,
Çocuklar bile bilmeden tebessüm eder senin sabahına.
........
Çınarcık’a düşer gölgen,
Deniz kabarır, dağlar susar.
Elimi uzatsam , sanki bir destanın sayfasına dokunur gibi,
Saçlarının rüzgârında bulurum yolumu.
........
Her adımda bir şiir doğar içimde,
Seninle başlar, seninle tamam olur.
Ey aşk, sen yürüdükçe kelimeler büyür,
Sen sustukça dünya içe döner, dua gibi.
.......
Heyecan dedikleri buysa eğer,
Ben tam ortasındayım o kudretli rüzgârın.
Bir vapur yanaşır iskeleye,
Ben..Yüreğini bekleyen bir savaşçı gibi dimdik dururum, umutla.
..........
Bir martı çığlığı deler sabahı,
Bir simit kırıntısı düşer suya,
Ve ben anlarım . Bu şehir, senin gülüşünle var.
Gözlerin gibi sıcak çay bardaklarında ısınır ellerim,
Yalova bile, seninle nefes alır.
.........
Ve sen…
Bazen sadece sesinle,
Bütün ufku aydınlatan bir şarkı oluyorsun.
Ben ise o heyecanlı adam,
Kalbi papatya kokan kadın için şiirler yazıyorum...
Bir sevdadan değil artık, bir inançtan doğan.
........
Çünkü bilirim;
Aşk, yalnızca sevmek değildir
Aşk, bir sabah sessizliğinde yankılanan ebedi çağrıdır.
Ve ben o çağrının askeriyim,
Senin adını taşıyan bir destanın içinde.
........
Ama bir sabah geldi ki, rüzgâr sustu…
Deniz bile sesini kesti,
Martılar döndü kıyıya,
Ve ben anladım , vuslat bazen ölümü beklemektir.
........
O an, kalbim bir dalga gibi çekildi içime,
Bir mısra düştü dudaklarımdan son kez:
“Sevdim seni, varlığın kadar sessiz, yokluğun kadar sonsuz.”
.........
Güneş battı, şehir sustu,
Yalova’nın üstüne karanlık indi yavaşça…
Ama bil ki sevgilim
Ben ölmedim, sadece şiir oldum.
Her sabah, bir martının kanadında
Yine sana dönüyorum sessizce.
.........