İnsan aslında bilmez yalnız olduğunu.
Bilmez, yalnızlığın içinde boğulduğunu..
Bilmez..
Yalnızsın işte,
Belkide yalanız..
Biz, kendimize kalanız.
Yalnızsın işte,
Hayat adı verilen bu senaryoda,
Sonu ecel olan...
Yolu kader, o yolda karşılaşılan ise keder.
Yalnızsın işte,
Bazen sadece sessizsin.
Bazen ise, karanlık sessiz.
Yalnızsın işte,
Varlık içinde, yok gibisin.
Yokluk içinde, kaybolmuş bir kişisin.
Yalnızsın işte,
Anlamsızlıklara karşı anlam yükleyen
Yükü ağır bir anlamsın.
Yalnızsın işte,
Sorduğun sorulara, cevapsızsın
Sor kendine, ne zaman geçer bu ağrı sızın?
Yalnızsın işte,
Yalnız..
Yalnız..
Kayıt Tarihi : 22.2.2014 14:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!