--Yalnızsın artık-- Şiiri - Yasar Akgun

Bir çiçek gibi yalnızsın bahçende,
Bir ağaç gibi yalnızsın ormanında,
Bir balık gibi yalnızsın denizinde,
Herşey ve herkes seni bıraktı artık,

Aynen bir çocuk gibi annesiz babasız kaldın,
Sahipsiz bir köpek gibi,
Sevgisiz bir hayat gibi,
Bütün herşeyin uçup gidiyor işte,

Kendini bütün hissetmiyorsun,
Kapın çalınmıyor artık,
Değişiklikler gerek bunu biliyorsun,
Deniyorsun defası defasına,
Ama olmuyor işte,

Yalnızsın artık,
Yardım edenin yok,
El uzatanlara,
Bütün kapıları kapadın,
Kendini çok derinden yaraladın farkında olmadan,

Sen neden varsın peki onlar için,
Neden herkes seninle konuşuyor,
Neden sen herkesin derdine dinliyorsun,
Sonunda onlarda sana sırt çevirdiler işte,

Anlamadılarmı halen senin derdini,
Senin kendini yalnız hissettiğini bilmiyorlarmı,
Bir anda ne olduğunu,
Hayatının yıkılıp darmadağan olduğunu,
Hayatı unuttugunu bilmiyorlarmı,
Hepsi biliyor, ama

Çünkü sen halen gülmektesin,
Çünkü hayattan zevk almaktasın,
Çünkü sen halen insanları güldürüyorsun,

Ama içini senden başka bilen yok,
Derdini anlayan yok,
Açık vermiyorsun kimseye,
Hislerini açmaktan korkuyorsun,
Ağlamaktan korkuyorsun,

O gün geldiğinde,
Daha caresiz bir duruma girdiğinde,
O gün ağlayabileceğin bir gün oldugunda,
Göz yaşlarını silecek hiç bir kimsiyi bulamıyacaksın,

O gün çok muhteşem olacak,
O günden sonra herkes başka bakacak sana,
Herkes Kabul edecek seni,
Senin kimliğini, kafayı yediğini herkes artık kabul edecek,

Yaşar Akgün
26.02.2007