Yalnızsın Şiiri - Serap Tepedelen

Saçlarına aklar düşecek,
farkına bile varamayacaksın
Gençlikmiş,dirilikmiş,canlılıkmış
hepsi bitecek bir gün
yaşlı bir çınar gibi -dimdik ve gururlu-
ayakta kalmaya çalışacaksın
Yalan hepsi yalan olacak bir anda
önce ellerin kuruyacak-dallar gibi-
sonra bedenin isyan edecek sana
sen,hâlâ sen direneceksin
nedenini bilmeden...

Bir bakmışsın ki yazlar,baharlar bitivermiş
kışın ortasında kalakalmışsın
soğuk,her yanın soğuk,
üşüyecek,titreyeceksin
Isınacak bir kucak arayacaksın çevrende
ya da avuçlarını tutabileceğin bir sevgili
bulamayacaksın inan bana
geçmişte terkettiklerin
birer birer terkedecekler seni
Yargılayacaksın kendini
Neden? Niçin? Niye? diye
soruların yanıtlarını bulsaydın geçmişinde
zaten yalnız kalmazdın ki...

Yorgunsun
yalnız,yapayalnızsın
Neyin bedelini ödüyorsun şimdi?
Hiçbir şey karşılıksız değildir inan
böyle olmayı sen istedin
senin seçimindi bu
sonuçlarına da katlanmalısın
belki, belki çok geç olmadan
güzel günlerin anısına
bir dost eli tutabileceksin
Belki de yalnız ve çaresiz
geçmişin güzel günlerini düşleyeceksin...

'Ah'edeceksin uzun bir solukla
yolun sonunda-bir kara baykuşun tırmalayıcı sesi-
uğursuzluk sireni gibi ötecek yanıbaşında
gözlerinden birkaç damla yaş akacak
ağlamak bile ayıp gelecek sana.
başını çevireceksin,kimse görmesin diye
zaten kim görecek ki,senden başka?
İnişler,çıkışlar kovalayacak birbirini
Sense boşlukta sallanan bir ağaç gibi
sallanıp sallanıp düşüvereceksin.

(2006,Bursa)