Yalnızsın Şiiri - Erdal Çevik

Bir gün
Karanlığına uyanırsın dünyanın
Çaresiz
Kendine kalırsın
Aldanırsın
Hayat diye zaman akar yanından
Eskiyen sokakları
Boyası solmuş gecekonduları ararsın
Öperek uyandırır yalnızlığın seni
Üşüyen ellerini tutar ansızın
Uyanırsın
Uyanmak değildir bu
Düşlerine kanarsın
Gün biter
Çaresiz
Sen kendine kalırsın
Aldanırsın
Belleğine zaman tanımaz
Anımsadığın hiçbir ölüm
Hep dolu
Hep yalan gelir
Vakitsiz bellek yitimleri
Unuttum sanar
Beynine aldanırsın
Damarlarında dolaşır
Sildiğin isimler
Kana kesmiş bir hafızadır
Aşkı yürekten ayıran
Canın acır
En çok
Unuttuklarını anımsarsın
Unuttum sanarsın
Aldanırsın
Gün biter
Karanlığa kavuşur
Sen kendine kalırsın