Yalnızsın Şiiri - Yavuz Mehmet Ertürk

Sağın solun,
elin kolun bağlı..

önünde simsiyah sır perdesi
karanlıktan karanlık uzağın
geçmişin yokluk kervanında bir halka
kaybolan bir maziye mahkum çağın
***

yalanlar ah yalanlar
yalnızca yanlış dostlar onlar
öyleyse sözlerin ne suçu var
***

duymak için önce uyanmalısın
duymazsa gözlerin, yalnızsın
senin için ses yoktur
görmezse gözlerin yalnızsın
senin için heves yoktur

aklına güvenme sakın
bir kadehte uçar gider
mantık bir yudum aşkta kayıp
bir bakışta kaçar gider
***

yalnızsın şimdi, ıssız çölde dağlar gibi
yalnızsın, şimdi sessiz Babil’de bağlar gibi
***

annen mi?
güldürme beni!
şahdamarından yakın mı sana?

baban mı?
unut bunu!
nasıl uzaksa o şimdi sana
sen de uzak olacaksın
kızına ve oğluna

bu bir kaderdir kaçamazsın
ağlamak istersin de ağlayamazsn
artık geçmiştir yanamazsın

işte dağarcığın pişmanlık dolu
unutma! yalnızsın ey insanoğlu!

***
(tarih atmamışım
nisan 2001 diyelim)