Yalnızsın işte debelenme yalnızsın…
Uyuşuk bir kaplumbağa gibi taşırken evini sırtında
Evin yanar, sırtın yanar, canın acır ağlarsın…
Yalnızsın işte debelenme yalnızsın…
Akıl almaz yalanlar söyleme kendine,
Kendini bile inandıramazsın…
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta