Yalnızsın Şiiri - Hasan Hüseyin Bal

Yanlış yolda olduğumu görüp hafif bir tebessümle
Bu yanlışlığa nasıl düştüm diye
Düşünürken içimden
Hafif bir rüzgarın temasını hissettim
Bedenimde

Ellerim cebimde yürüyorum
Yakınlarda bir sis bile yok
Ayak seslerini duymaz oldum
Biriyle konuşabilmek için neler vermezdimki,ben

Ah! ..
Yalnızlığımı yine hatırladım
Unutmaya çalışırken ben
Aldı götürdü beni bomboş eski ve yıkık eve
O evle beraber benim hayallerimde yıkık

Sessizce ağlarım
Kimsecikler görmez gözyaşlarımı
Kulaklarımda bir ses çınlar durur
Yalnızsın işte yalnızsın