Yalnızlıktır Benim Sevdam

Ağlarım sessizce gecenin rengine
Siyah gölgelere saklanır şarkılar söylerim
Gözüme doğdukça hasret bulutu,
İçimdeki kopan fırtınaya yelken olurum
Boynu bükük yürürüm yollarda
Dönüpte ardıma bakmam utanç dolu geçmişime
Her köşe başında durup içime yaşlar dökerim çaresiz
Sonbahar yaprakları gibi yerlere serilirim

Aklıma gelir birden kopan anılar
Neden sevdimki derdim yokken dert ekledim üstüme
Serseri yüreğime fırtına basmış sanki
Estikçe esir oluyor yıldızsız gökyüzüne

Sokak lambaları sönmekte birer birer
Duvarda yazmazmış her kural
Duygularımı anlatcak halim yok artık
Kapıyorum gözlerimi şimdi
Uzun bir yoldur son gördüğüm rüyam
Yaralı yüreğim ağlamasın ardımdan,
Yalnızlıktır benim sevdam