Yalnızlıktır Belki de...

yalnızlıktır belki de adam eden insanı
düşündüren, anlamdıran tüm hayatı
odur ki hiç bizi terketmeyen
her gözyaşımıza şahit olan yalnızlığımız
ses çıkartmaz bilir kelimelerin amlansızlığını
o sana koşar sen ona
bakamasan da gözlerinin içine orada olduğunu bilirsin hep
yalnızlıktır belki de adam eden insanı
dumanlı geceler de dağıtır efkarını
bazen bir şarkı söyler kulağına usulca
boynundan süzülen yaşları okşar
seninle anılara dalar her seferinde
ne dersen ne yapmak istersen gelir senle
hiç de anlatmaz sırlarını başkalarına ya
güvensizlik yoktur onun yanında
kimbilir yalnızlıktır belki de adam eden insanı
insanları anlatır sana o zaman anlarsın hatalarını
hatalarını anlatır sana o zaman anlarsın insanları
sen anlattıkça o dinler o anlatıkça sen anlarsın
hep seninledir oysa bilir olanları gene de dinler
bazen kağıt olur bazen deniz olur bazen bir güvercin
gözyaşlarını saklar bazen bir yorganın altında
ya da gece karanlığı bir kumsalda
sen bilirsin o bilir
o bilir sen bilmezsin
belki de yalnızlıktır adam eden adamı
ve o anlar sadece en derin yaraları