Uzuyor paylaşılmayan geceler
Soğuk nehirler akıyor yataklardan
Karanlık sokakların dinmeyen çığlığı
Açlığı unutturmuyor uykular
Yalnızlıktan zor şeyler de var
Kuruyorsa diktiğin fidanlar
Kırılıyorsa onardığın vazolar
Ağlıyorsun, ağladığın gözler
Başka yüzlere bakar
Yalnızlıktan zor şeyler de var
Yüreğin başka diyarlarda atar
Aynı yerlerde kalsan da
Bilemezsin, nasıl geçip gider baharlar
Yalnızlıktan zor şeyler de var
Yaşamak, gitmek gibi
Gitmek değiştirmiyor adını
Ezilen ellerinin sıcaklığını
İçindeki çocuk susmuyor
Durduramıyorsun saatleri
Dönmüyorsa uçurduğun kuşlar
Yalnızlıktan zor şeyler de var
Kayıt Tarihi : 23.9.2019 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çoğumuz hayatta öyle olaylarla karşılaşırız ya da öyle olayların içinde oluruz ki, bazen o hiç yaşanmasını istemediğimiz yalnızlığımızı bile unuturuz. O yalnızlığın içinde ne dünyalar barındırdığını anlayabilirsek veya onun altını doldurabilirsek, Sokrates'in dediği gibi sorgulanmayan hayatın da hiçbir anlamının olmadığını daha iyi kavramış oluruz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!