Dokunduğunda soğuk bedenime
Ölümü sevmediğini biliyordum.
Geçer diye beklerdin zamanı
Fakat saniyeler bırakmadı bizde mekanı.
Geceleri yıldızları seyrederken
Oturduğumuz yerden kalkıp
Yalnızlıktan korktuğunu dile getirirdin
Bana sarıldın sımsıkı
Ölümden çok korkuyorum derdin
Fakat bir türlü anlamadı seni hayat
Ay gülümsüyordu bütün gayretiyle
Gece kirpiklerini ıslatmış
Ilık bir rüzgar esiyor gözlerinden
Sen ve ben ikimiz yalnızdık
Bedenin titriyordu
Ve sen yalnızlıktan korkuyordun
Bana sarılıyordun
Bedenin soğuktu titriyordu
Ellerini tuttum. Sarıldım sonra bende
Birden zaman bizi geceye kapadı.
23.04.04
Sabır ÇelikKayıt Tarihi : 23.1.2012 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!