Yalnızlıktan kaçış
Yalnızlıktan kaçış benim ki…
Yalnızlık korkunç bir şey
Taştan bir heykelin
Akan gözyaşları gibi
Bir nota kadar ağır
Bir şiir kadar derin
Ve yağan kar gibi soğuk
İnsanların olduğu
Yerde yalnızlık
Bırakıp giden sevgilide
Dost bildiğinde
Feleğin attığı tokatta
Horlanıp dışlanan evlatta
Kaderiniz olmuşsa yalnızlık
Yalnızlık bir başına
Kalmak demek değildir.
Asıl yalnızlık sırtından vurulmaktır.
Kayıt Tarihi : 28.11.2006 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!