Bir tren varmış telveli bulutların içinden çıka gelen.
Bir çift el varmış aşınmış yalnızlığa işaret.
Çok uzaklar girmiş araya, geçmiş zaman.
Kılıç kuşanmış beyler gibi gelen nefret.
Mor dağların eteklerine takılmış güneş.
Ardında kimsesiz, solgun bekleyiş.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta